Табигать — җанга зур сихәт
Тавыбызның яшел каеннары,
Сез бит авылыбызның күрке,
Ничек сокланмый була соң,
Кәккүк моңын, тургай җырын,
Гүя, мәхәббәтле яшь килен!
Могҗизалар сыман искә төшә
Төлгез елгам, йөгерек агышың.
Ефәк тасма сыман агышларың
Зәңгәр дулкыннарың кагышы.
Язгы ташу чагың күз алдымда,
Хыялларда — бозда акканнар.
Карлыгачлар уйнап, ярга кагылып,
Җилпенешеп канат какканнар.
Төрле чакны уйлап моңсулана
Сабыйларча күңел һаман да.
Әче күз яшьләре тәгәрәп төшә
Зәңгәр дулкыннарың кага-кага
Кайсы тарафларга актың соң?
Йөгерек елгам, күбәләкле ярлар
Күз алдыма кабат кайттың син!
Якты язмыш телим мәктәбемә
(туган мәктәбемнең 95 еллыгына)
Туган авылым, сөйгән мәктәбем,
Сездә үтте бала чакларым.
Кайларда калдыгыз гөрләп торган
Кыңгыраулы мәктәп елларым?
Мәктәп мине сихри көче белән
Чакырып торды һәр көн дәрескә.
Эй, гомернең бәхетле чаклары
Сагындырып төшә гел искә.
Хәтеремдә һәрбер укытучым,
Олы хөрмәт белән, Укытучым,
Баш иям мин бүген каршыңда.
Мәктәп. Укытучы. Бу сүзләрдә
Тормышымның бөтен мәгънәсе.
Укытучы дигән бөек исем —
Горурлыгым, илһам чишмәсе.
Еллар аша, урау юллар аша
Сәлам сезгә, мәктәп дусларым.
Бәхет телим бүген һәммәгезгә —
Хезмәттәшләр, авылдашларым.
Якты язмыш телим мәктәбемә:
Авылым уртасында шаулап-гөрләп,
Шау чәчкәгә күмелеп, озак еллар
Балкып тор син, белем учагым!
Бик яратам туган авылымны,
Әйтеп бетерерлек түгелмен.
Йоклаганда төшләремдә күрәм
Матур урамнарын, күк йөзен.
Чиста булсын, пакь булсын.
Читтән килгән кунаклар да
Уңышлардан көлә, шатлана.
Якты йолдыз булсын Аскын җире
Арттыру да, мактану да түгел
Сезгә багышлап шигырь язам
Бар яктан да уңган, зирәк
Йомшак, татлы, назлы сүзле